تدریس برخط در کانادا

کد مطلب:۱-۹۹/۰۷/۲۷

      🌹تجارب بین الملل - 49🌹

🔹با تشکر از: سرکار خانم کاظم زاده از تورنتو کانادا

✳️ موضوع : تدریس برخط  در کانادا

با دلهره زیاد صفحه دیدار برخط یا همان چت را باز کردم. به جای چهره هایی که منتظر دیدنشان بودم، در چهره نما یا پروفایل حساب کاربری بچه ها همه قورباغه و غول و آدم آهنی و صاعقه بود!

دوربین ها اغلب بسته بود تا ساعت آموزش هنرهای نمایشی (دراما) رسید و برای نشان دادن حرکات مربوط به درس، با دست و بازو، یکی یکی با خوشحالی دوربین را باز کردند و به نوعی یخ کلاس کمی باز شد.  

همه منتظر گرفتن یک متن نوشتنی بودند و مشق در گوگل کلاس روم به معنای گوگل داک است. انگار عادتِ گوش کردن به درس معلم از راه گفت و شنید، دارد رنگ می بازد و یادگیری رو در رو راهش را گم می کند.

جالب اینجاست که دانش آموزان، تولید کننده های مطالب دیجیتالی هستند و البته مصرف کننده سازندگان این جایگاه های برخط(پلَت فُرم).

دیدن ویدئوهای آماده شده تدریس هم باز نشان از تولیدات پیشینیان است. گویا  همه یک پایشان در دنیای تولیدکنندگان است و یک پایشان در عالم مصرف کنندگان.

بچه ها کم کم از بودن کنار هم احساس تعلق بیشتر و حال بهتری دارند.  

هر روز سرود ملی (National anthem ) را پخش می کنیم و ایستاده سکوت می کنیم و سپس بیانیه تشکر از بومیان کانادایی (land acknowledgement ) را می خوانیم که این سرزمین را با ما شریک شده اند و تلخ و شیرینش را با هم مرور می کنیم.  

در دل من که طی دوران دانشجویی واحد مطالعات بومیان را گذرانده ام عمق بیشتری از همدردی با ستم دیدگان بومی جریان دارد زیرا که مادرم من، از بخشی از آنچه که بر نسل پیشین بومیان گذشته آگاهم و درد جدایی فرزند از والدین را می توانم تجسم کنم. از حدود دو قرن پیش به بهانه آموزش دادن آداب شهروندی، بچه های بومی را به مدارس شبانه روزی بردند و فرهنگ و شرف و شعورشان را پایمال کردند و وقتی آنان رنجور و بیمار بودند به عنوان برآورده کردن آخرین آرزو، آنان را نزد خانواده هایشان می فرستادند. همان وقت بود که بیماری های مسری به اقوام و قبیله های بومی منتقل می شد و این گونه بی صدا طایفه ای از پا در می آمد.

به شاگردانم فقط می گویم ما از بومیان متشکریم. از دلهره وحشتناک و جانگداز کابوس های بچه های بومیان چیزی نمی گویم. می دانم دلهره ایجاد کردن خیلی خیلی بد است و روح آدم ها را می سوزاند و توان کار مفید و یادگیری را از آنان می رباید، پس گاهی که خیلی خسته و کلافه شدند اجازه می دهم کمی شادمانی کنند از نوع پسندیده و مودبانه.

بازی های آموزشی و پرهیجان که مورد تایید معلمان باشد (البته با موضوعات مختلف) در دسترس هست و بهره می بریم.

امکان طراحی سوال برای معلمان هم هست. یعنی می توانید مهمان باشید یا میزبان، هرجور میلتان کشید.

*****************************************