? علی(ع) : آنان که وقتشان پایان یافته است، خواستار مهلتند و آنان که مهلت دارند، کوتاهی می ورزند!
? علی(ع) : جاهلان شما پرتلاش، و آگاهان شما تن پرور و کوتاهی ورزند!
? علی(ع) : کار اندکی که ادامه یابد، از کار بسیاری که از آن به ستوه آیی امیدوارکننده تر است.
? علی(ع) : علم خود را نادانی و یقین خود را شک و تردید مپندارید، پس هر گاه دانستید عمل کنید و جون به یقین رسیدید، اقدام کنید.
? علی(ع) : هر ظرفی با ریختن چیزی در آن پر می شود، جز ظرف دانش که هر چه در آن جای دهی، وسعتش بیشتر می شود.
? علی(ع) : ناسپاسی مردم تو را از کار نیکو باز ندارد، زیرا هستند کسانی، بی آن که از تو سودی برند تو را می ستایند، چه بسا ستایش اندک آنان برای تو، سودمندتر از ...
? علی(ع) : کسی را که شکیبایی نجات ندهد، بی تابی او را هلاک گرداند.
? علی(ع) : آنجا که باید سخن درست گفت، در خاموشی خبری نیست، چنان که در سخن نا اگاهانه نیز خیری نخواهد بود.
? علی(ع) : حاصل کوته فکری، پشیمانی، و حاصل دوراندیشی، سلامت است.
? علی(ع) : لجاجت، تدبیر را سست می کند.
? علی(ع) : آن کس که از افکار و آرا گوناگون استقبال کند، صحیح را از خطا خوب شناسد.
? علی(ع) : مردم دشمن چیزهایی هستند که نمی دانند.
? علی(ع) : خودپسندی مانع رشد و فزونی است.
علی(ع) : هر کس خودرأی شد به هلاکت رسید و هر کس با دیگران مشورت کرد، در عقل های آنان شریک شد. (#حکمت۱۶۱، #نهج_البلاغه)
علی(ع) : انسان شکیبا، پیروزی را از دست نمی دهد، هر چند زمان آن طولانی باشد. (#حکمت۱۵۳، #نهج_البلاغه)
علی(ع) : انسان زیر زبان خود پنهان است. (#حکمت_۱۴۸ #نهج_البلاغه )
علی(ع) : ای کمیل! ثروت اندوزان بی تقوا مرده اند،گرچه به ظاهر زنده اند، اما دانشمندان، تا دنیا برقرار است زنده اند،بدن هایشان گرچه در زمین پنهان اما یاد آنان در دل ...
علی(ع) : ای کمیل! دانش بهتر از مال است، زیرا علم، نگهبان تو است، و مال را تو باید نگهبان باشی؛ مال با بخشش فزونی گیرد؛ و مقام و شخصیتی که با مال به ...
علی(ع) : مردم سه دسته اند: ?دانشمند الهی، ?آموزنده ای بر راه رستگاری، ?و گروهی مثل پشه هایی که...
علی(ع) : ?سرمایه ای سودمند تر از عقل نیست، ?و تنهایی ترسناک تر از خودبینی، ?و عقلی چون دوراندیشی،...
